Salamina – wyspy zatoki Sarońskiej

07 04 2019

Salamina to największa wyspa Zatoki Sarońskiej. Jej bliskie położenie w stosunku do stałego lądu (zaledwie 15 minut promem) sprawiło, że mieszkańcy Aten traktują ją jak kolejną dzielnicę stolicy.

Salamina nazywana też Salami, według mitologii greckiej wzięła swoją nazwę od nimfy, w której zakochał się Posejdon. Na wyspie urodził się również mityczny bohater Hellady – Ajaks.

Słynna bitwa pod Salaminą

Na całym świecie Salamina znana jest jako miejsce wielkiej bitwy morskiej, w której Grecy pokonali Persów w 480 r. p.n.e.. Persowie zwyciężyli pod Termopilami, a następnie splądrowali i spalili Ateny. Potyczka morska pod Salaminą miała być przypieczętowaniem ich panowania w Grecji. Nie docenili jednak Greków, a ci postanowili użyć podstępu. Zwabili duże i ciężkie okręty perskie w wąskie i płytkie wody zatoki między Salaminą a lądem. Sami dysponowali znacznie mniejszymi, ale za to bardziej zwrotnymi okrętami. Znając dobrze akwen, pokonali Persów nie ponosząc tak ogromnych strat jak przeciwnik.

Port Salamina

Wiele jest na wyspie motywów nawiązujących do tej bitwy (pomniki,  tablice, fontanny), ale najbardziej okazałym i widocznym jest pomnik stojący na półwyspie Kinosoura, na wschód od miejscowości Ambelakia. Ponoć w tym właśnie miejscu król perski pewien wygranej kazał postawić złoty tron, z którego obserwował przebieg bitwy.

W czasach bardziej współczesnych, podczas walk o niepodległość, na Salaminie znalazło schronienie wielu bojowników jak i cywili.  Wraz z powstaniem państwa greckiego na wyspie zaczęła rozwijać się flota rybacka, a co za tym idzie powstało wiele stoczni i zakładów z tym związanych. W miejscowości Paloukia, znajduje się baza Marynarki Wojennej.

Obecnie ta górzysta, zielona wyspa jest bardzo popularnym miejscem weekendowych i letnich wypadów ateńczyków.

Co warto zobaczyć na Salaminie

Jeśli zdecydujesz się na zwiedzanie wyspy, wato wynająć skuter i odwiedzić:

Jaskinia Eurypidesa

Jaskinia leży na południowym brzegu wyspy, powyżej miejscowości Peristera. Ma ok. 40 m. głębokości i składa się z dziesięciu komór. Znaleziono w niej liczne przedmioty pochodzące z neolitu, czasów klasycznych i rzymskich, co może świadczyć, że przez lat służyła jako schronienie, sanktuarium, a nawet grobowiec.

Uważa się (stąd nazwa), że w grocie tej spisywał swoje sztuki jeden z największych tragediopisarzy greckich – Eurypides, autor m.in. „Medei” i „Elektry”. Wskazuje na to znaleziony w tym miejscu gliniany kubek z pierwszymi literami jest imienia, pochodzący z V wiek p.n.e..

Klasztor Faneromeni

Klasztor Faneromeni leży nad morzem, na zachód od miejscowości Psili Ammos, na północnym brzegu wyspy. Stylem budowla przypomina twierdzę, dzięki czemu przez lata stawiała opór wrogom. Wielokrotnie Grecy znajdowali w klasztorze schronienie. Warto odwiedzić klasztor w dniu 23 sierpnia, gdy przy dźwiękach muzyki oraz przy suto zastawionych stołach, Grecy uroczyście obchodzą święto Najświętszej Marii Panny.

Grobowiec Kolones

Grobowiec został wybudowany w IV wieku p.n.e. najprawdopodobniej przez bogatego mieszkańca Salaminy. Ta monumentalna budowla ma kształt okręgu. Została zbudowana z 6 rzędów wapiennych głazów, ułożonych na wysokość niemal 4 m. W grobowcu pochowano co najmniej cztery osoby z tej samej rodziny. Wewnątrz znalazło się również miejsce na ołtarz ofiarny.

Grobowiec został zbudowany na szczycie wzgórza, na najbardziej wysuniętym na południe krańcu wyspy. Jest doskonale widoczny od strony morza. W ostatnim czasie obiekt został odrestaurowany i otoczony ogrodzeniem.

Salamina – gdzie kotwiczyć i cumować

Miejsc do kotwiczenia nie brakuje. Większość z nich zlokalizowana jest w południowo-wschodniej części wyspy.

Port Salamina, Koulouri 37°57,5’N 023°29,5’E 

Port Salamina leży w północno-wschodniej  części zatoki Salaminas. W porcie, szczególnie w sezonie, bardzo trudno o miejsca, zresztą port jest dość brzydki. Jachty cumują najczęściej od wewnętrznej strony południowo-wschodniego falochronu oraz przy południowo-wschodniej kei (są tam pływające pomosty). Część miejsc do cumowania wyposażone jest w muringi.

Przy kei południowo-wschodniej i przy południowo-wschodnim falochronie jest dostęp do wody i prądu, a paliwo dowożone autocysterną. W miasteczku jest dużo tawern, kawiarni, klubów i marketów, ale samo miasto nie sprawia miłego wrażenie – jest zaniedbane i nieciekawe.

Jeśli nie ma miejsc w porcie lub chcąc spokojniej spędzić czas, można pozostawić jacht na kotwicy po obu stronach zatoki, przed portem.

Ormos Kanakia 37°54,3’N 023°23,5’E 

Zatoka Kanakia leży stosunkowo niedaleko, w najbardziej na zachód wysuniętej części Salaminy i jest zdecydowanie lepszym miejscem na postój, jednak tylko na kotwicy. Zatoka dobrze chroni przed dominującymi w tym rejonie, północnymi wiatrami. Wpływając do zatoki, należy zwrócić uwagę na liczne rafy, występujące przy brzegach leżącej w zachodniej części zatoki – wysepki Kanakia. To dobre miejsce na postój i na kąpiel, w sezonie funkcjonuje tu tawerna.

Kolones 37°52,6’N 023°26,2’E

Mały, port rybacki – Kolones leży w ładnej, niewielkiej zatoce. W zatoce tej zwyczajowo staje się na kotwicy, ale w wyjątkowej sytuacji, można zacumować podając długie cumy do końcówki północnego falochronu . Uwaga, nie wpływajcie do portu bo jest tam płytko! Na brzegu zatoki jest mała plaża, na której w sezonie funkcjonuje bar z przekąskami i napojami. W porcie warto zobaczyć ciekawe rzeźby wykonane z różnych materiałów oraz akwarium z rybkami.

Ormos Peristera 37°52,73’N 023°27,6’E

Mała zatoczka Peristera leży 1 mile morską na północ od półwyspu Akrotiri Kohi. Atrakcją tego półwyspu jest tradycyjna latarnia morska – Faros. Zatoka Peristera to wg. niektórych najpiękniejsze miejsca na Salaminie. Jednak wpływając do zatoki, trzeba bardzo uważać, pełno tu skałek i płycizn. W południowo-zachodniej części zatoki jest pirs betonowy, do którego nie próbujcie cumować, jest tam za płytko. Natomiast w północno-wschodniej części zatoki znajduje się mały port rybacki, w wyjątkowej sytuacji można zacumować, ale tylko do końcówki południowego falochronu. Gdybyście chcieli zobaczyć jaskinię Eurypidesa, to z zatoki Peristera jest tam tylko ok. 1,5 km. Inną atrakcją Peristery jest tzw. dom Flinstonów, Ekscentryczny dom zbudowany z kamienia, korzeni i drewna, który w zamierzeniu miał przypominać dom jaskiniowców. Obecnie dom jest bardzo zaniedbany. Jest tu sezonowa tawerna.

Ormos Aias, Eas 37°53,4’N 023°28,9’E 

Innym atrakcyjnym miejscem do kotwiczenia wokół Salaminy jest mała zatoka Aias leżąca na wschodnim wybrzeżu wyspy. Zapewnia dobra osłonę przed wiatrami północnymi i północno-wschodnimi, dlatego polecamy ją latem gdy wieje meltemi. W sezonie funkcjonują tu tawerny. Atrakcją tej zatoki są niewielkie, skaliste wysepki otoczone turkusową wodą.

Ormos Peranis 37°53,7’N 023°29,4’E 

Peranis to duża zatoka, która leży na północ od zatoki Aias. Wpływając do zatoki należy uważać na liczne skały. W zatoce są trzy małe porty rybackie: w północno-zachodniej części – port Perani, w środkowej części zatoki – port Kiriza a w północno-wschodniej – port Giala. Wszystkie te porty są zatłoczone, poza tym jest w nich za płytko, więc można tu jedynie stanąć na kotwicy. W sezonie niedaleko portu Giala funkcjonuje tawerna, a przy porcie Perani – sezonowy bar na plaży. Przy silnych wiatrach w zatoce powstaje fala.

Ormos Kaki Vigla, Kakis Viglas 37°54,6’N 023°30,7’E 

Następna w drodze na północ duża zatoka z plażą – Kaki Vigla. Przy plaży tawerny i bary. Zatoka nie chroni dobrze przed wiatrami z północy.

Selinia, Ormos Selinia 37°55,9’N 023°32,2’E

Zatoka z portem leżą w tej mniej atrakcyjnej, północnej części wyspy Salamiana. Jednak szukając miejsca na postój, lepiej wybrać Selinię niż leżącą na północ od niej zatokę Ambelakia. W Selini można, jeśli będą wolne miejsca, zacumować do północnej części pirsu. W miasteczku jest dużo tawern, kawiarni i marketów. Od południowej strony pirsu, należy uważać na spłycenie, parę metrów od pirsu. W północnej części zatoki, można znaleźć kilka małych zatoczek z plażami, ale należy również uważać na spłycenia.

Ambelakia 37°57,1’N 023°32,9’E

Jedyny powód, by zacumować w porcie Ambelakia to bezpieczeństwo. Zatoka zapewnia bardzo dobrą ochronę przed wiatrami ze wszystkich kierunków. Poza tym jest tu brzydko. Port ma 25 miejsc do cumowania, prysznice i toalety, Można też skorzystać z usług stoczni. Wpływając do zatoki, należy uważać na bardzo intensywny ruch promowy (promy z lądu na wyspę kursują co 20 minut). Jedną z atrakcji Ambelaki są resztki antycznego portu z IV w p.n.e.

Wskazówki nawigacyjne

Żeglując w tym rejonie trzeba pamiętać, że większość akwenu wodnego w północnej części Salaminy – pomiędzy wyspą, a lądem jest wyłączona z żeglugi. Mieści się tam baza i poligon Marynarki Wojennej. Wolno tam żeglować tylko wytyczonym torem wodnym.

Nie wolno również zbliżać się do leżącej w zatoce Paloukia – wysepki Aghios Georgios. Podobnie jest w południowo-zachodniej części zatoki Salamina, gdzie znajduje się poligon łodzi podwodnych – akwen ten wyłączony jest z żeglugi.

Północne oraz północno-wschodnie wybrzeże Salaminy jest bardzo nieciekawe dla żeglarzy, a woda jest tam zanieczyszczona przez rafinerie, stocznie oraz wszelkiego rodzaju zakłady przemysłowe. Zdecydowanie ciekawsze i bardziej przyjazne żeglarzom jest wybrzeże południowe, południowo-wschodnie i tego regionu powinniśmy się trzymać.

Autorzy: Elżbieta i Piotr Kasperaszek

Od 25 lat przemierzają Grecję jachtem i nie tylko. Autorzy 7 przewodników żeglarskich o Grecji, w tym jeden „242 miejsca w Grecji, które można zobaczyć, żeglując” adresowany nie tylko dla żeglarzy oraz książki kucharskiej o kuchni greckiej. Przez wiele lat publikowali artykuły w Żaglach i Jachtingu. Pierwszy przewodnik – „Grecja, najlepsze trasy dla żeglarzy” uzyskał dwie prestiżowe nagrody: Nagrodę im. Leonida Teligi za rok 2015 oraz Nagrodę Magellana, za najlepszy przewodnik za rok 2015. Przewodnik „242 miejsca w Grecji, które można odwiedzić, żeglując” został w tym roku wyróżniony przez Magazyn Literacki KSIĄŻKI, w kategorii – najlepsze publikacje turystyczne 2022 roku.