Mykonos – Mała Wenecja i pelikany

Mykonos (Grecja) – to najdroższa wyspa ze wszystkich Cyklad. Warto ją jednak odwiedzić z powodu urokliwego miasteczka Mykonos (Chóra).

Tutejsza tzw. Mała Wenecja, rząd stojących nad morzem murowanych, krytych strzechą wiatraków z ażurowymi skrzydłami i niezwykły biały kościół Panagia Paraportiani, zwany „głową cukru” to obok Santorini najlepiej znane symbole Cyklad. Wyspa tętni życiem szczególnie w nocy. Białe domy, obmywane przez szafirowe morze i jasne pękate wiatraki na nagich skałach – oto wymarzony krajobraz na okładkę folderów. Wyspa, która należy do najpopularniejszych celów wakacyjnych Europy zyskała opinię mekki hedonistów, szukających rozrywki i zabawy. Bujne życie wyspy plasuje ją obok Ibizy i Rimini w czołówce śródziemnomorskich rozrywkowych miejsc. Dudniąca muzyka z barów i dyskotek niesie się do samego rana. Tłumy ściąga też fama kurortu, który upodobały sobie gwiazdy kultury masowej – na uliczkach można się otrzeć o bohaterów okładek światowych żurnali.

Białe miasteczko Mykonos z labiryntem wąskich uliczek mimo upływu lat nie straciło uroku. W uroczej dzielnicy Mała Wenecja domy stoją nad samym morzem a ich drewniane ganki omywają wzburzone fale. Znajdziemy tu romantyczne bary np. Caprice oferujący (oprócz lokalnego menu) oszałamiające widoki o zachodzie słońca. Z białych ścian domów zwieszają się girlandy różowej, czerwonej i fioletowej bugenwilli. W miasteczku znajdziemy także wiele białych kościółków (wg różnych źródeł jest ich w miasteczku od 300 do 500). Większość z nich to wota dziękczynne lub ofiarne za szczęśliwy powrót żeglarzy do domów. Najsłynniejszy z nich, wczepiony w skałę na nadbrzeżu to Panagia Paraportiani z XIV w. Ma maleńkie przybudówki, dzwonniczki, schodki. Zaliczany jest do najpiękniejszych przykładów architektury sakralnej Cyklad.

Jedyna wioska z prawdziwego zdarzenia to Ano Mera, z XVI-wiecznym klasztorem Panagia Tourliani, z placykiem, który okalają tawerny i kafejki. Stąd skaliste zbocza i drobne ścieżki prowadzą na wybrzeże lub do starego monastyru Darga (Paleokastro). Choć nie ma na wyspie wielu miejscowości, to wybrzeże usiane jest ładnymi i dopasowanymi do potrzeb turysty plażami: o złocistym piasku, głośne, z barami i nadmorskimi klubami, modne, młodzieżowe oraz spokojniejsze, dla mniejszości seksualnych, czy dla rodzin.

Najsłynniejszą osobistością wyspy jest pelikan Petros, majestatycznie przechadzający się po uliczkach. Ptak osiadł na wyspie po tym, jak został znaleziony podczas sztormu w 1954 r. Przez ponad 30 lat był hołubiony przez mieszkańców i gości. Po jego śmierci zastąpił go „nowy Petros”, z godnością pełniący rolę poprzednika. Pelikanów jest więcej. Wielkie ptaki, zupełnie oswojone, włóczą się nonszalancko po uliczkach, pozują do zdjęć, a niekiedy, zupełnie bezkarnie, wchodzą nawet do tawern. Ale nikt ich nie śmie przegonić. W końcu są maskotką wyspy.

Autor: Katarzyna Domańska